Darm levodopa-resistentie. Gepersonaliseerde behandeling van darm gezondheid ter bestrijding van levodopa-resistentie bij personen met Ziekte van Parkinson

Dit is een onderzoek dat de Maag Lever Darm Stichting samen met ParkinsonNL financiert. Veel mensen met Parkinson ontwikkelen een overgroei aan bacteriën in de dunne darm, ook wel SIBO (small intestinal bacterial overgrowth) genoemd. Dit geeft klachten als buikpijn, verstopping, misselijkheid of diarree. Recent onderzoek laat zien dat SIBO extra problemen kan veroorzaken voor mensen met Parkinson. Zo kan het mogelijk een overmaat van het enzym trysine (TDC) produceren in de darmen. Dit enzym breekt levodopa (het belangrijkste medicijn voor de behandeling van Parkinson) af voordat het de hersenen binnenkomt. Dit kan verklaren dat een deel van de patiënten met Parkinson minder goed reageert op levodopa dan andere patiënten. En sommige patiënten lijken zelfs resistent te worden tegen levodopa. De realiteit is nu dat bij deze mensen gedurende lange tijd vruchteloze pogingen worden gedaan om de dosis Levodopa op te hogen. Vaak zonder succes. 

De studie is erop gericht om op een geheel nieuwe manier te kijken naar de rol die de darmen spelen bij het ontstaan van resistentie tegen Levodopa: het tot op heden meest effectieve medicijn voor de ziekte van Parkinson

De onderzoekers willen ze onderzoeken of het kwantificeren van niveaus van het TDC-enzym in de darmen kan dienen als een objectieve biomaker die de aanwezigheid van een blokkade van levodopa mogelijk kan aangeven. Daarnaast gaan ze twee innovatieve behandelingsstrategieën evalueren die kunnen helpen om de levodopa resistentie te verlichten.

De onderzoekers verwachten dat patiënten die gedeeltelijk of volledig resistent zijn geworden tegen levodopa als gevolg van een hoge TDC-activiteit in de darmen een positieve reactie veroorzaakt als ze behandelt worden met apomorfine. Als dit blijkt, kan het mogelijk leiden tot een tijdige behandeling. De studie zal kritische nieuwe inzichten opleveren in de rol van levodopa resistentie.

In de meeste gevallen werven de onderzoekers hun eigen deelnemers. De meeste onderzoeken in onze database lopen al enige tijd of zijn afgerond. De onderzoekers hebben dan al voldoende patiënten gevonden voor het onderzoek. Je kunt je dat niet meer aanmelden. Over het algemeen werven de onderzoekers zelf nu eigen deelnemers. Als het onderzoek net is gestart is ons advies om de website van het ziekenhuis/instelling in de gaten te houden of contact op te nemen met op te nemen met de contactpersoon van het onderzoek. Dit staat op de site van de onderzoeksinstelling.

Wij brengen geen patiënten in contact met de onderzoekers. Het contact dat wij hebben met de onderzoeker is inhoudelijk en verwijzen niet iemand door tenzij de onderzoekers dit hebben aangegeven. Dan is dit aangegeven in de bovenstaande tekst.

Het uitvoeren van wetenschappelijk onderzoek is een ingewikkeld proces dat vaak meerdere jaren duurt. Wetenschappelijk onderzoek moet zorgvuldig uitgevoerd worden om uiteindelijk conclusies te kunnen trekken. Er bestaan veel verschillende type onderzoeken die allemaal weer zijn voor- en nadelen hebben. Uiteindelijk draagt ieder onderzoek bij aan het verhogen van de kennis over een bepaald onderwerp. Je hebt veel onderzoeken nodig om te kunnen zeggen dat iets betrouwbaar is. En het dus wetenschappelijk is bewezen. Daarom duurt het vaak ook lang voordat nieuwe een behandeling of bepaalde medicatie in de reguliere behandelingen toegepast kan worden.

In wetenschappelijk onderzoek zijn vaak proefpersonen nodig. Dit zijn gezonde mensen of patiënten die vrijwillig meewerken aan een onderzoek naar nieuwe behandelingen of medicijnen.

Deelname aan een wetenschappelijk onderzoek kan gunstig zijn omdat je bijvoorbeeld een nieuwe behandeling krijgt die de klachten kan verminderen of waardoor het mogelijk is om (sneller) beter te worden. Ook voor anderen is deelname waardevol omdat je een bijdrage levert aan onderzoek naar bijvoorbeeld nieuwe behandelingen. Er kunnen ook nadelen zitten aan deelname, zoals risico’s die je loopt omdat het een nieuwe behandeling betreft, eventuele bijwerkingen en de tijd en moeite die je erin stopt.

De Centrale Commissie Mensgebonden Onderzoek (CCMO) zorgt voor de bescherming van proefpersonen die deelnemen aan medisch-wetenschappelijk onderzoek. Op de website van CCMO kun je terecht voor alle belangrijke informatie met betrekking tot het meedoen aan onderzoek.

Aanvullende informatie vind je op de website van Rijksoverheid 

Daarnaast kun je ook je behandelend arts vragen of hij/zij weet welke onderzoeken er op dit moment lopen voor de aandoening die je hebt. De arts kan je meer vertellen over meedoen aan wetenschappelijk onderzoek en welke onderzoeken mogelijk geschikt kunnen.