Video capsule endoscopie (VCE)
Wat is het?
De videocapsule-endoscopie is een onderzoek waarbij de arts de binnenkant van het spijsverteringskanaal kan bekijken. Het onderzoek gebeurt met behulp van een hele kleine camera die in een capsule is ingebouwd. Je slikt de draadloze videocapsule door en de camera maakt twee keer per seconde een afbeelding. Dankzij de normale bewegingen (peristaltiek) van je spijsverteringsorganen gaat de capsule door het hele spijsverteringskanaal heen. Meestal verlaat de videocapsule binnen 24-48 uur je lichaam met de ontlasting.
De videocapsule heeft de grootte van een grote vitaminepil: ongeveer 11 bij 27 millimeter. De meeste mensen kunnen de videocapsule zonder problemen doorslikken. Kinderen die jonger zijn dan acht jaar hebben vaak problemen met het doorslikken. Bij hen wordt de videocapsule onder narcose ingebracht in de dunne darm. Het onderzoek is pijnloos.
Onderzoek toegepast bij
Synoniemen:
- Camerapil
- M2A capsule (mouth to anus)
Videocapsule-endoscopie wordt met name gebruikt om de dunne darm te onderzoeken. De arts kan dit onderzoek voorstellen als hij vermoedt dat er een afwijking in de dunne darm zit. Ook wanneer er sprake is van onverklaarbaar bloedverlies via de anus kan de arts een videocapsule-endoscopie voorstellen. We spreken van onverklaarbaar bloedverlies als er geen afwijkingen elders in het spijsverteringskanaal zijn gevonden. Afwijkingen van de dikke darm, slokdarm en maag komen vaker voor dan dunne darmafwijkingen. De arts zal daarom meestal eerst een kijkonderzoek van de dikke darm (coloscopie), slokdarm en/of maag (gastroscopie) uitvoeren. Wanneer er niets uit die onderzoeken komt, spreken we bij bloedverlies van ‘onverklaarbaar’ bloedverlies. De oorzaak zit dan vrijwel zeker in de dunne darm.
Met behulp van de videocapsule-endoscopie kan de arts onder andere de volgende aandoeningen opsporen:
- ontstekingen in de dunne darm
- tumoren of poliepen in de dunne darm
- een bloeding in de dunne darm
Voor- en nadelen van videocapsule-endoscopie
Videocapsule-endoscopie is een duur onderzoek en het wordt niet in alle ziekenhuizen gedaan. Het kost bovendien veel tijd om alle beelden te bekijken en te analyseren. Een ander belangrijk nadeel van dit onderzoek is dat de arts geen hapjes weefsel (biopten) weg kan nemen. Ook poliepen kunnen niet direct tijdens het onderzoek verwijderd worden. Dit is allebei wel mogelijk tijdens ‘normale’ endoscopie onderzoeken. Tijdens een gastroscopie (slokdarm- en maagonderzoek), coloscopie (dikke darmonderzoek) en dubbelballon-endoscopie (dunne darmonderzoek) kan de arts wel biopten en poliepen wegnemen. Als tijdens een videocapsule-onderzoek een afwijking gevonden wordt in de dunne darm, is vaak alsnog een dubbelballon-endoscopie of kijkoperatie nodig.
Een voordeel van de videocapsule-endoscopie is dat het een pijnloos en niet belastend onderzoek is voor de patiënt. De afweging van de arts is afhankelijk van jouw klachten, andere onderzoeken die gedaan zijn, de vermoedens van je arts en jouw lichamelijke conditie.
De videocapsule-endoscopie is een veilig onderzoek om aandoeningen van de dunne darm op te sporen. De enige bekende complicatie is het vastzitten van de videocapsule. Deze moet dan door middel van een endoscopie of operatie verwijderd worden. Dit is onderzoek is daarom niet geschikt voor mensen die last hebben van ernstig vertraagde maag of darmbewegingen. Ook als van tevoren bekend is dat je een vernauwing hebt in jouw darm, is dit geen geschikt onderzoek.
Voor het onderzoek
De voorbereiding voor dit onderzoek verschilt per ziekenhuis. In sommige ziekenhuizen krijg je dezelfde voorbereiding als bij een coloscopie (kijkonderzoek van de dikke darm). Dat betekent dat je de dag voor het onderzoek moet laxeren en niets meer mag eten. Het kan ook zijn dat je niet hoeft te laxeren, maar dat je vanaf twaalf uur voor het onderzoek niet meer mag eten. De arts of verpleegkundige in het ziekenhuis zal je de precieze informatie over de voorbereiding geven. Als je medicijnen gebruikt, is het belangrijk om dit van tevoren te melden bij de arts. Soms is het noodzakelijk dat je tijdelijk stopt met de medicijnen. Stop nooit op eigen houtje, maar overleg altijd met jouw arts.
Tijdens het onderzoek
Je slikt de capsule door en je krijgt sensoren op jouw buik geplakt. Deze sensoren ontvangen de beelden die de camera maakt en sturen ze vervolgens door naar een speciale ontvanger. Dit is een kleine opnamerecorder die je met een band om uw buik draagt.
Vervolgens moet je enige tijd in het ziekenhuis blijven. De arts of verpleegkundige zal dan regelmatig controleren of de beelden goed ontvangen worden. Als alles goed werkt, mag je meestal gewoon naar huis met de ontvanger om jouw buik. Het is belangrijk dat je de aanwijzingen van de arts of verpleegkundige goed opvolgt. Je moet bijvoorbeeld uit de buurt blijven van sterke elektromagnetische velden, want die kunnen de opnames verstoren. Ook mag je niet roken of intensief sporten. Als je gaat transpireren kunnen de plakkers (sensoren) op jouw buik loslaten.
Na 24-48 uur verdwijnt de videocapsule meestal gewoon uit jouw lichaam met de ontlasting. In enkele gevallen duurt dit langer, bijvoorbeeld als je last hebt van een vertraagde maagontlediging of een trage dikke darm. In zeldzame gevallen blijft de videocapsule ergens vastzitten in het lichaam. Dit gebeurt bijvoorbeeld als er een vernauwing of obstructie in de darm zit. In ernstige gevallen is dan een operatie nodig om de capsule te verwijderen.
Na het onderzoek
De arts kan de opnames die de camera heeft gemaakt als een videofilm bekijken. De uitslag krijg je binnen enkele weken via jouw behandelend arts.
Colofon
Deze informatie is geschreven door de Maag Lever Darm Stichting samen met experts.
We houden je graag op de hoogte
We informeren je graag zo goed, betrouwbaar en compleet mogelijk over spijsverteringsziekten en -klachten. Voor voorlichting en onderzoek naar spijsverteringsziekten zijn wij volledig afhankelijk van donateurs.
