Diny: ‘Ik heb geleerd met mijn klachten door de divertikels om te gaan’
Goed voor jezelf zorgen, gezond eten… Een mooi doel om na te streven. Tegelijkertijd is het iets wat misschien niet altijd lukt. Maar wat nu als je daar gelijk ondraaglijke pijn aan overhoudt? Diny (55 jaar) is iedere dag heel bewust met haar voeding bezig. Als zij per ongeluk iets ‘verkeerds’ eet, zijn de gevolgen groot. Diny heeft namelijk divertikels – kleine uitstulpingen van de darmwand in haar buikholte – en een zeer prikkelbare darm. ‘De MDL-arts zei na het kijkonderzoek letterlijk: ‘Zo’n spastische darm heb ik nog niet eerder gezien. En de binnenkant ervan lijkt wel gatenkaas.’
Gatenkaas
‘Ik had vreselijk last van buikklachten, ik kon soms niet staan of fietsen door de buikpijn. Wat was er toch aan de hand? Die onwetendheid is slopend. Je begint op een gegeven moment aan jezelf te twijfelen. Zit het dan toch tussen mijn oren? Het maakt je soms zelfs zo onzeker dat je niet meer uit durft te spreken hoeveel pijn je eigenlijk hebt. Uiteindelijk belandde ik in het ziekenhuis. Daar kreeg ik een coloscopie, een kijkonderzoek. De arts zei later tegen mij dat het nog niet meeviel om het kijkonderzoek uit te voeren, omdat mijn darm zó beweeglijk was. Ik kreeg de foto’s achteraf te zien. Er was geen stukje darm te bekennen zonder uitstulpingen erin. Het leek echt net gatenkaas. De arts zei: ‘Dit zijn divertikels in een ernstige vorm.’ En dat was wel even schrikken’, vervolgt Diny.
Learning by doing
‘Als patiënt ga je dan op zoek naar adviezen. Maar helaas: medicatie of een concreet voedingsadvies kon de arts mij niet geven. Ik moest zelf uitvinden waar ik wel of niet tegen kon. Gelukkig at ik altijd al vrij gezond en kan ik goed naar mijn lichaam luisteren. In de loop der jaren heb ik veel ontdekt over wat wel en niet werkt voor mij. Zo zorg ik ervoor dat ik om de twee uur eet, zodat mijn darm niet te leeg raakt. Verder eet ik gluten slechts met mate. Ook kijk ik enorm uit met zaden en pitten, het liefst eet ik deze helemaal niet. Deze komen namelijk in de uitstulpingen in mijn darm terecht. Als ik per ongeluk zaden of pitten eet, schiet ik een paar uur later tegen het plafond van de pijn. Ook neem ik dagelijks psylliumvezels in, om mijn ontlasting stevig te houden.'
'Ik eet zo gezond als mogelijk, je zou het bijna een soort ‘oerdieet’ kunnen noemen. Dat houdt in: zo min mogelijk bewerkte producten, zo veel mogelijk helemaal puur. Als ik brood eet, kies ik voor desembrood. Met kaas ben ik ook heel voorzichtig, het verergert mijn klachten. Als ik dan al een stukje kaas wil nemen, is het geitenkaas. Daar krijg ik nog de minste last van. In zo’n geval weeg ik het tegen elkaar af: kan ik vanavond lekker thuis blijven op de bank? Gun ik mezelf het stukje kaas en neem ik de klachten dan voor lief? Kortom: het zijn allemaal kleine regeltjes die mij helpen de klachten onder controle te houden. Ik doe er alles aan om een ontstekingsreactie in mijn lichaam te voorkomen.’
alle info op een rijin onze brochure over divertikels en diverticulitis
Verbaasd
Diny vervolgt. ‘Later ben ik nog eens terug geweest bij de MDL-arts. Hij was verbaasd over hoe weinig klachten ik nu nog heb. Zeker wanneer je de foto’s van mijn darm bekijkt. Je zou het bijna wonderbaarlijk kunnen noemen. Ik heb geleerd dat ik mijn spijsvertering zelf in de hand kan hebben. Door er goed voor te zorgen. Het is een zoektocht waar je wel in moet willen investeren. Eentje die voor iedere patiënt weer anders is. Gelukkig heb ik zelf baat gehad bij de zoektocht. Natuurlijk, de klachten zijn nog steeds niet helemaal weg. Maar ze zijn beter beheersbaar geworden.
En dat maakt al een groot verschil voor mij. Je spijsvertering is wat dat betreft echt een magisch stelsel. Ik ben positief ingesteld, ik geloof erin dat dat heel belangrijk is. Ik probeer te focussen op wat ik juist wel kan eten, in plaats van te zeuren over wat ik allemaal moet laten. En vooral te genieten van de goede dagen!’
