Zoë Lefevere: “Als je niet open bent, draag je de last van je ziekte in je eentje”
Deelnemer aan docuserie ‘Mooie Meisjes Poepen Niet’
Zoë Lefevere was 21 toen ze de diagnose van de ziekte van Crohn kreeg. “Ik had al anderhalf jaar klachten, maar werd door de huisarts steeds naar huis gestuurd met zakjes met vezels en de opmerking dat ik een prikkelbare darm had. Zelfs toen ik een keer heel erg ziek was en een nachtje in het ziekenhuis terecht kwam, werd er geen goed onderzoek gedaan. Uiteindelijk heeft een MDL-arts op mijn verzoek bloedonderzoek gedaan, en daaruit bleken torenhoge ontstekingswaarden. Stel dat ik weer naar huis was gestuurd zonder onderzoek, dan had ik nu vast en zeker een stoma gehad.”
Sta op je strepen
Het is een verhaal dat Zoë vaker heeft gehoord van anderen: “Het komt helaas best vaak voor dat buikpijn en andere darmklachten niet serieus worden genomen. Dat zou moeten veranderen. Kom voor jezelf op als je het gevoel hebt dat klachten niet serieus worden genomen. Je hebt maar één lijf en jij kent dat lijf het beste. Sta op je strepen, durf vragen te stellen en vraag om hulp.”
Dit zou Crohn me niet afpakken
Voor Zoë volgde na de diagnose een periode waarin medicijnen de ziekte goed konden onderdrukken. “Totdat er weer een opvlamming kwam en de medicijnen niet meer werkten.”, vertelt Zoë. “Mijn arts zei dat ik kon kiezen tussen nieuwe medicijnen – met veertig procent kans op aanslaan – of een operatie. Ik wilde in die tijd graag een tijd naar het buitenland, dus ik koos voor de relatieve zekerheid van de operatie. Ik wilde niet dat Crohn mijn buitenlandplannen zou afpakken. Het is zo’n lastige ziekte, er zijn nog zoveel vraagtekens en onzekerheid. Hoe ontstaat het? Waarom zijn er soms opvlammingen? Hoe zal het in de toekomst gaan? Dat maakt het lastig. Ook mentaal is het niet bepaald een feestje. Het kost tijd om te verwerken en accepteren dat je deze chronische aandoening hebt. Nog steeds ben ik daarmee bezig.”
Draag de last niet alleen
Zoe is trots op de documentaire ‘Mooie Meisjes Poepen Niet’: “Ik vind de docu heel erg geslaagd. Zelf ben ik altijd open geweest over mijn Crohn. Op mijn instagrampagina deel ik er ook veel over, en ik hoop anderen daarmee te helpen. Er zijn zoveel jonge meiden die zich alleen voelen met deze ziekte, en die zich schamen voor hun klachten. Het is belangrijk dat er meer kennis komt voor Crohn, en dat mensen met klachten meer serieus worden genomen. De openheid helpt mezelf ook. Als je niet open bent, dan draag je de last helemaal in je eentje. Praten over klachten en je ziekte wordt gemakkelijker als je het vaker doet. Elke keer dat je acceptatie en begrip krijgt van anderen, krijg je meer vertrouwen in jezelf.”
de docuserie is hier te bekijken
