“Zo dragen we direct bij in het verbeteren van de zorg”
"Een tumor laten zitten is toch vreemd"
"Het blijft gek om tegen een patiënt te zeggen: je hebt kanker, maar we laten de tumor zitten. Toch is dat wel wat nu gebeurt bij een neuro-endocriene tumor in de alvleesklier. Dit is de tweede meest voorkomende vorm van kanker in de alvleesklier (alvleeskliercarcinoom is de meest voorkomende vorm). De tumor wordt vaak per toeval ontdekt omdat hij niet extreem agressief is. We weten nu alleen niet altijd of we moeten opereren, of de tumor kunnen laten zitten.”
“Groter of kleiner dan 2 cm: dat is nu heel bepalend voor de patiënt”
“Op dit moment maken we die keuze op basis van de grootte van de tumor. Is die kleiner dan 2 cm, dan verwachten we niet dat hij zal groeien of uitzaaien. We laten hem dan meestal zitten en monitoren de patiënt met MRI-scans. Is de tumor groter dan 2 cm? Dan is de kans dat hij gaat groeien en uitzaaien groot en kiezen we voor een operatie. Dat is alleen wel een grote ingreep met veel kans op complicaties. Door de operatie kan de alvleesklier gaan lekken. Die sappen veroorzaken bij meer dan de helft van de patiënten onder andere infecties en fistels. Soms moet de milt verwijderd worden en patiënten hebben een verhoogde kans op diabetes. Dat wil je allemaal liever voorkomen.”
De onderzoekers
Anna Vera Verschuur is arts onderzoeker (PhD) in het UMC Utrecht. Lodewijk Brosens is patholoog in UMC Utrecht en in het Radboud UMC. Samen willen ze onderzoeken of biomarkers beter kunnen vertellen wat het gedrag van een neuro-endocriene tumor gaat zijn. Want als het mogelijk is om eerder te bepalen of de tumor gaat groeien, dan kan al eerder de juiste behandeling worden bepaald.
“Het doel van ons onderzoek is om de biomarkers die het risico op uitzaaiing kunnen voorspellen, te testen en te beoordelen. Een biomarker is een stukje informatie over de tumor die in het weefsel te vinden is. Is er een biomarker aanwezig? Dan is een operatie wellicht de beste oplossing. Is er geen biomarker aanwezig? Dan kunnen we met een gerust hart de tumor laten zitten en eventueel monitoren met scans. Zo’n behandelplan per patiënt kan levensreddend werken en neemt veel onzekerheid en angst weg.”
Meteen in de praktijk
“Er wordt veel onderzoek gedaan naar biomarkers, maar veel onderzoeksresultaten halen het niet tot in de praktijk. Door samen te werken met een landelijke studie vanuit het AmsterdamUMC, hebben wij de kans om meteen met patiënten te werken. Zo dragen we direct bij in het verbeteren van de zorg. Hoe mooi zou het zijn als we de patiënt meer zekerheid kunnen bieden in dit traject? Want soms worden patiënten nog wel tot 10 jaar na de diagnose gescand. De onzekerheid die dat oplevert willen wij wegnemen.”
