Zijn kanker stamcellen de veroorzakers van leveruitzaaiingen bij darmkanker?

Darmkanker is een veelvoorkomende vorm van kanker. Wanneer mensen hieraan overlijden is dat meestal het gevolg van uitzaaiingen in andere organen, zoals de lever. Uit onderzoek is gebleken dat niet iedere kankercel zich uit kan zaaien. Alleen een bepaalde groep van kwaadaardige cellen is hiertoe in staat. Deze cellen blijken specifieke stamcel-eigenschappen te hebben die het mogelijk maken om efficiënt uitzaaiingen te vormen. Uitgebreid vooronderzoek in het laboratorium toont aan dat deze specifieke kankercellen vele unieke eigenschappen hebben. Daardoor kunnen zij zich los maken van de oorspronkelijke tumor. Na een lange ‘reis’ door het omliggende weefsel en het bloed of lymfevloeistof nestelen zij zich uiteindelijk in de lever waar ze uitzaaiingen vormen. Deze specifieke eigenschappen kunnen gebruikt worden voor het ontwikkelen van nieuwe voorspellende testen en die kunnen helpen om behandelingen te ontwikkelen. 

De hoofddoelstelling van dit project is het vinden en onderzoeken van een kleine groep darmkankercellen die uitzaaiingen in de lever en andere organen veroorzaken.  

Om de eerdere bevindingen verder te testen zullen ze starten met het overplaatsen van menselijke darmkankercellen in muizen om zo uitzaaiingen in de lever van de muis te krijgen. Elk van deze cellen heeft een DNA-barcode die het mogelijk maken om de cellen die de uitzaaiingen hebben veroorzaakt te herkennen en vinden.

Hierdoor kunnen ze nieuwe stofjes vinden die alleen in deze cellen tot uiting komen en die nieuwe manieren voor het opsporen van darmkanker mogelijk maken. Daarnaast kunnen nieuwe behandelingen ontwikkeld worden die zich richten op de vernietiging van de kankercellen die verantwoordelijk zijn voor de uitzaaiingen. 

De verwachting is dat deze stofjes de hoogte van het risico op uitzaaiingen bij de patiënt goed kunnen voorspellen. Hierop kan dan een intensievere opvolging en eventueel experimentele behandelingen worden aangeboden. Daarnaast zal het ophelderen van de specifieke DNA-barcode van deze ‘boosdoeners’ het mogelijk maken om nieuwe en gerichte behandelingen te ontwikkelen voor het voorkomen van uitzaaiingen in de lever en andere organen. 

Dit project kan het leven van darmkanker patiënten te veranderen. Zowel wat betreft het voorspellen van uitzaaiingen, als op het ontwikkelen van nieuwe behandelingen gericht op deze ‘boosdoeners’. 

In de meeste gevallen werven de onderzoekers hun eigen deelnemers. De meeste onderzoeken in onze database lopen al enige tijd of zijn afgerond. De onderzoekers hebben dan al voldoende patiënten gevonden voor het onderzoek. Je kunt je dat niet meer aanmelden. Over het algemeen werven de onderzoekers zelf nu eigen deelnemers. Als het onderzoek net is gestart is ons advies om de website van het ziekenhuis/instelling in de gaten te houden of contact op te nemen met op te nemen met de contactpersoon van het onderzoek. Dit staat op de site van de onderzoeksinstelling.

Wij brengen geen patiënten in contact met de onderzoekers. Het contact dat wij hebben met de onderzoeker is inhoudelijk en verwijzen niet iemand door tenzij de onderzoekers dit hebben aangegeven. Dan is dit aangegeven in de bovenstaande tekst.

Het uitvoeren van wetenschappelijk onderzoek is een ingewikkeld proces dat vaak meerdere jaren duurt. Wetenschappelijk onderzoek moet zorgvuldig uitgevoerd worden om uiteindelijk conclusies te kunnen trekken. Er bestaan veel verschillende type onderzoeken die allemaal weer zijn voor- en nadelen hebben. Uiteindelijk draagt ieder onderzoek bij aan het verhogen van de kennis over een bepaald onderwerp. Je hebt veel onderzoeken nodig om te kunnen zeggen dat iets betrouwbaar is. En het dus wetenschappelijk is bewezen. Daarom duurt het vaak ook lang voordat nieuwe een behandeling of bepaalde medicatie in de reguliere behandelingen toegepast kan worden.

In wetenschappelijk onderzoek zijn vaak proefpersonen nodig. Dit zijn gezonde mensen of patiënten die vrijwillig meewerken aan een onderzoek naar nieuwe behandelingen of medicijnen.

Deelname aan een wetenschappelijk onderzoek kan gunstig zijn omdat je bijvoorbeeld een nieuwe behandeling krijgt die de klachten kan verminderen of waardoor het mogelijk is om (sneller) beter te worden. Ook voor anderen is deelname waardevol omdat je een bijdrage levert aan onderzoek naar bijvoorbeeld nieuwe behandelingen. Er kunnen ook nadelen zitten aan deelname, zoals risico’s die je loopt omdat het een nieuwe behandeling betreft, eventuele bijwerkingen en de tijd en moeite die je erin stopt.

De Centrale Commissie Mensgebonden Onderzoek (CCMO) zorgt voor de bescherming van proefpersonen die deelnemen aan medisch-wetenschappelijk onderzoek. Op de website van CCMO kun je terecht voor alle belangrijke informatie met betrekking tot het meedoen aan onderzoek.

Aanvullende informatie vind je op de website van Rijksoverheid 

Daarnaast kun je ook je behandelend arts vragen of hij/zij weet welke onderzoeken er op dit moment lopen voor de aandoening die je hebt. De arts kan je meer vertellen over meedoen aan wetenschappelijk onderzoek en welke onderzoeken mogelijk geschikt kunnen.