Kanker in de Barrett slokdarm opsporen met behulp van speciale scans 

Een Barrett slokdarm is een aandoening van het onderste deel van de slokdarm waarbij het slijmvlies (de slokdarmbekleding) is veranderd. Een gezonde slokdarm is bedekt met wit, parelmoerkleurig slijmvlies; het zogenaamde plaveiselepitheel. Bij een Barrett slokdarm is dit witte slijmvlies vervangen door een roze, zalmkleurige bekleding en dit kan onrustige cellen bevatten. Deze onrustige cellen en vroege vormen van slokdarmkanker in de Barrett slokdarm zijn vaak moeilijk te onderscheiden met normaal kijkonderzoek met witlicht. Daardoor kan het een lastige taak zijn voor de arts om deze te ontdekken. Dat terwijl het juist zeer belangrijk is om de ziekte in een vroeg stadium op te sporen.  

Nieuwe beeldvormende technieken zouden afwijkingen in de Barrett slokdarm mogelijk beter zichtbaar kunnen maken. Een veelbelovende nieuwe techniek waarmee ze momenteel veel studies doen is Volumetrische Laser Endomicroscopie (VLE). Deze technologie werkt op een vergelijkbare manier als een echo maar dan met licht- in plaats van geluidsgolven. VLE kan in korte tijd een scan maken van de hele slokdarm waarbij ze tot 3 mm diep in de slokdarmwand kunnen kijken. En dat is precies de plaats waar onrustige cellen/kanker zich ontwikkelen. 

Het doel is het vinden van een betere manier van vroege opsporing van slokdarmkanker bij patiënten met een Barrett slokdarm, met behulp van VLE-scans en een computer algoritme. 

Ze hebben onderzocht of ze met behulp van VLE-scans in staat zijn om onrustige cellen en kanker van Barrett weefsel te onderscheiden. Deze techniek duurt wel lang en het onderscheiden van deze afwijkende cellen met het menselijke oog is lastig, daarom proberen ze het met behulp van een computer algoritme te doen. 

Het project bevat drie fasen: 1) Patiënten met een Barrett slokdarm zullen een VLE-scan krijgen tijdens een kijkonderzoek van de slokdarm. 2) VLE-experts zullen de scans meerdere malen beoordelen op de aanwezigheid van slokdarmkanker. 3) Een computer algoritme zal worden ontwikkeld om slokdarmkanker op VLE scans te herkennen. Het algoritme zou de arts kunnen helpen slokdarmkanker op te sporen tijdens een kijkonderzoek. 

De onderzoekers verwachten hiermee een betrouwbare en makkelijke manier van het opsporen van slokdarmkanker te hebben gevonden. Hierdoor kunnen patiënten eerder worden opgespoord waardoor behandeling beter mogelijk is en de ziektelast omlaag gaat. 

In de meeste gevallen werven de onderzoekers hun eigen deelnemers. De meeste onderzoeken in onze database lopen al enige tijd of zijn afgerond. De onderzoekers hebben dan al voldoende patiënten gevonden voor het onderzoek. Je kunt je dat niet meer aanmelden. Over het algemeen werven de onderzoekers zelf nu eigen deelnemers. Als het onderzoek net is gestart is ons advies om de website van het ziekenhuis/instelling in de gaten te houden of contact op te nemen met op te nemen met de contactpersoon van het onderzoek. Dit staat op de site van de onderzoeksinstelling.

Wij brengen geen patiënten in contact met de onderzoekers. Het contact dat wij hebben met de onderzoeker is inhoudelijk en verwijzen niet iemand door tenzij de onderzoekers dit hebben aangegeven. Dan is dit aangegeven in de bovenstaande tekst.

Het uitvoeren van wetenschappelijk onderzoek is een ingewikkeld proces dat vaak meerdere jaren duurt. Wetenschappelijk onderzoek moet zorgvuldig uitgevoerd worden om uiteindelijk conclusies te kunnen trekken. Er bestaan veel verschillende type onderzoeken die allemaal weer zijn voor- en nadelen hebben. Uiteindelijk draagt ieder onderzoek bij aan het verhogen van de kennis over een bepaald onderwerp. Je hebt veel onderzoeken nodig om te kunnen zeggen dat iets betrouwbaar is. En het dus wetenschappelijk is bewezen. Daarom duurt het vaak ook lang voordat nieuwe een behandeling of bepaalde medicatie in de reguliere behandelingen toegepast kan worden.

In wetenschappelijk onderzoek zijn vaak proefpersonen nodig. Dit zijn gezonde mensen of patiënten die vrijwillig meewerken aan een onderzoek naar nieuwe behandelingen of medicijnen.

Deelname aan een wetenschappelijk onderzoek kan gunstig zijn omdat je bijvoorbeeld een nieuwe behandeling krijgt die de klachten kan verminderen of waardoor het mogelijk is om (sneller) beter te worden. Ook voor anderen is deelname waardevol omdat je een bijdrage levert aan onderzoek naar bijvoorbeeld nieuwe behandelingen. Er kunnen ook nadelen zitten aan deelname, zoals risico’s die je loopt omdat het een nieuwe behandeling betreft, eventuele bijwerkingen en de tijd en moeite die je erin stopt.

De Centrale Commissie Mensgebonden Onderzoek (CCMO) zorgt voor de bescherming van proefpersonen die deelnemen aan medisch-wetenschappelijk onderzoek. Op de website van CCMO kun je terecht voor alle belangrijke informatie met betrekking tot het meedoen aan onderzoek.

Aanvullende informatie vind je op de website van Rijksoverheid 

Daarnaast kun je ook je behandelend arts vragen of hij/zij weet welke onderzoeken er op dit moment lopen voor de aandoening die je hebt. De arts kan je meer vertellen over meedoen aan wetenschappelijk onderzoek en welke onderzoeken mogelijk geschikt kunnen.