Het patroon van uitzaaiingen bij slokdarmkanker in kaart brengen: de TIGER-studie

Om mensen met slokdarmkanker te genezen is meestal een combinatie van bestraling en chemotherapie gevolgd door een operatie nodig. Bij deze operatie worden de slokdarm en de lymfeklieren in de buurt van de slokdarmtumor verwijderd. Hoe meer lymfeklieren er worden verwijderd hoe beter de overlevingskans. Bij een uitgebreidere lymfeklieroperatie is er meer kans op complicaties en die leiden tot een verminderde kwaliteit van leven. Van slokdarmkanker is niet precies bekend naar welke lymfeklieren de tumor vaak uitzaait, en daarom ook niet welke bestraling en operatie het beste is voor de individuele persoon. 

Het doel van het onderzoek is het in kaart brengen van het patroon van lymfeklieruitzaaiingen bij slokdarmkanker om daarmee de beste, op de individuele persoon gerichte behandeling te bepalen. 

Omdat de slokdarm zowel door de hals, de borstkas als door de buik loopt, is het uitzaaiingspatroon onvoorspelbaar. Op al deze plaatsen kunnen lymfeklieruitzaaiingen voorkomen. Daarom wordt in een grote groep van 5000 mensen met slokdarmkanker, informatie verzameld over hun ziekte, de slokdarmtumor en de lymfeklieren. Wereldwijd doen er 49 ziekenhuizen mee aan dit onderzoek. Met de gegevens van al deze mensen wordt onderzocht of er een patroon is in de lymfeklieruitzaaiingen. 

Met de resultaten van deze TIGER-studie kan nauwkeuriger bepaald worden welke lymfeklieren moeten worden bestraald en verwijderd tijdens de operatie. Zo kan een op de individuele persoon gerichte behandeling worden ontwikkeld. Ook kunnen de resultaten leiden tot een indeling-systeem voor slokdarmkanker. De studieresultaten zullen worden gepubliceerd in een medisch tijdschrift en worden gepresenteerd op nationale en internationale congressen. De resultaten en het te ontwikkelen indeling-systeem zullen naar verwachting worden verwerkt in de Nederlandse richtlijnen voor de behandeling van slokdarmkanker en de volgende edities van het internationale kanker-indeling-systeem. Ook zullen de studieresultaten via de patiëntenorganisatie SPKS worden verspreid. 

In de meeste gevallen werven de onderzoekers hun eigen deelnemers. De meeste onderzoeken in onze database lopen al enige tijd of zijn afgerond. De onderzoekers hebben dan al voldoende patiënten gevonden voor het onderzoek. Je kunt je dat niet meer aanmelden. Over het algemeen werven de onderzoekers zelf nu eigen deelnemers. Als het onderzoek net is gestart is ons advies om de website van het ziekenhuis/instelling in de gaten te houden of contact op te nemen met op te nemen met de contactpersoon van het onderzoek. Dit staat op de site van de onderzoeksinstelling.

Wij brengen geen patiënten in contact met de onderzoekers. Het contact dat wij hebben met de onderzoeker is inhoudelijk en verwijzen niet iemand door tenzij de onderzoekers dit hebben aangegeven. Dan is dit aangegeven in de bovenstaande tekst.

Het uitvoeren van wetenschappelijk onderzoek is een ingewikkeld proces dat vaak meerdere jaren duurt. Wetenschappelijk onderzoek moet zorgvuldig uitgevoerd worden om uiteindelijk conclusies te kunnen trekken. Er bestaan veel verschillende type onderzoeken die allemaal weer zijn voor- en nadelen hebben. Uiteindelijk draagt ieder onderzoek bij aan het verhogen van de kennis over een bepaald onderwerp. Je hebt veel onderzoeken nodig om te kunnen zeggen dat iets betrouwbaar is. En het dus wetenschappelijk is bewezen. Daarom duurt het vaak ook lang voordat nieuwe een behandeling of bepaalde medicatie in de reguliere behandelingen toegepast kan worden.

In wetenschappelijk onderzoek zijn vaak proefpersonen nodig. Dit zijn gezonde mensen of patiënten die vrijwillig meewerken aan een onderzoek naar nieuwe behandelingen of medicijnen.

Deelname aan een wetenschappelijk onderzoek kan gunstig zijn omdat je bijvoorbeeld een nieuwe behandeling krijgt die de klachten kan verminderen of waardoor het mogelijk is om (sneller) beter te worden. Ook voor anderen is deelname waardevol omdat je een bijdrage levert aan onderzoek naar bijvoorbeeld nieuwe behandelingen. Er kunnen ook nadelen zitten aan deelname, zoals risico’s die je loopt omdat het een nieuwe behandeling betreft, eventuele bijwerkingen en de tijd en moeite die je erin stopt.

De Centrale Commissie Mensgebonden Onderzoek (CCMO) zorgt voor de bescherming van proefpersonen die deelnemen aan medisch-wetenschappelijk onderzoek. Op de website van CCMO kun je terecht voor alle belangrijke informatie met betrekking tot het meedoen aan onderzoek.

Aanvullende informatie vind je op de website van Rijksoverheid 

Daarnaast kun je ook je behandelend arts vragen of hij/zij weet welke onderzoeken er op dit moment lopen voor de aandoening die je hebt. De arts kan je meer vertellen over meedoen aan wetenschappelijk onderzoek en welke onderzoeken mogelijk geschikt kunnen.