Artsen trainen om darmkanker beter te herkennen tijdens een darmkijkonderzoek

Het landelijk bevolkingsonderzoek darmkanker leidt tot meer coloscopieën (kijkonderzoek van de darm) per jaar. Op dit moment worden alle afwijkingen die hierbij gevonden worden, zelfs de zeer kleine met een miniem risico op darmkanker, opgestuurd voor laboratorium onderzoek. Coloscopieën zouden meer efficiënt en kosteneffectief kunnen worden als artsen tijdens de coloscopie op het basis van hoe het weefsel er uit ziet een betrouwbare diagnose kunnen stellen. In dat geval hoeven niet alle verwijderde afwijkingen opgestuurd te worden naar het laboratorium. Dit principe wordt de ‘optische diagnose strategie’ genoemd. 

Om deze strategie toe te mogen passen moet een bepaald niveau van nauwkeurigheid worden gehaald. Dit niveau kan nu niet worden gehaald omdat er gebruik wordt gemaakt van wit licht. In deze studie wordt een nieuwe  lichttechniek gebruikt, enkel door getrainde artsen, waardoor deze nauwkeurigheid wel gehaald kan worden. Hierdoor mag deze strategie uiteindelijk wel toegepast worden. Dit zou een winst in tijd en kosten betekenen. 

1. Het bepalen van hoe lang het duurt om artsen te trainen om deze techniek toe te passen. 
2. Nagaan of deze getrainde artsen in staat zijn deze kwaliteit vast te houden gedurende een jaar. Hierbij worden artsen verdeeld in groepen met of zonder tussentijdse feedback. Om te bepalen of deze feedback een effect heeft. 

Dit onderzoek zal uitgevoerd worden door 25 artsen die getraind zijn voor het uitvoeren van coloscopieën voor het bevolkingsonderzoek darmkanker. Alle gevonden afwijkingen zullen hoe dan ook ter controle worden opgestuurd voor laboratoriumonderzoek. 

In de eerste fase zal een training plaatsvinden met plaatjes en beoordeling tijdens de coloscopie om artsen te leren omgaan met de indeling van darmpoliepen. De artsen die een goed resultaat hebben behaald zullen met de tweede fase van het onderzoek starten. Groep 1 krijgt iedere 3 maanden feedback op hun prestaties; en groep 2 krijgt geen feedback. De prestaties van deze beide groepen zullen gedurende een jaar gevolgd worden en worden vergeleken om de toegevoegde waarde te bepalen. 

Naar verwachting zullen de meeste getrainde artsen na een intensieve training een goed resultaat voor de beoordeling van zeer kleine afwijkingen van de darm kunnen behalen. Bovendien verwachten de onderzoekers dat tussentijdse feedback tijdens de dagelijkse praktijk de nauwkeurigheid verder zal verbeteren. Ook verwachten ze dat de prestaties geleidelijk zullen verminderen wanneer er geen feedback gegeven wordt. 

In de meeste gevallen werven de onderzoekers hun eigen deelnemers. De meeste onderzoeken in onze database lopen al enige tijd of zijn afgerond. De onderzoekers hebben dan al voldoende patiënten gevonden voor het onderzoek. Je kunt je dat niet meer aanmelden. Over het algemeen werven de onderzoekers zelf nu eigen deelnemers. Als het onderzoek net is gestart is ons advies om de website van het ziekenhuis/instelling in de gaten te houden of contact op te nemen met op te nemen met de contactpersoon van het onderzoek. Dit staat op de site van de onderzoeksinstelling.

Wij brengen geen patiënten in contact met de onderzoekers. Het contact dat wij hebben met de onderzoeker is inhoudelijk en verwijzen niet iemand door tenzij de onderzoekers dit hebben aangegeven. Dan is dit aangegeven in de bovenstaande tekst.

Het uitvoeren van wetenschappelijk onderzoek is een ingewikkeld proces dat vaak meerdere jaren duurt. Wetenschappelijk onderzoek moet zorgvuldig uitgevoerd worden om uiteindelijk conclusies te kunnen trekken. Er bestaan veel verschillende type onderzoeken die allemaal weer zijn voor- en nadelen hebben. Uiteindelijk draagt ieder onderzoek bij aan het verhogen van de kennis over een bepaald onderwerp. Je hebt veel onderzoeken nodig om te kunnen zeggen dat iets betrouwbaar is. En het dus wetenschappelijk is bewezen. Daarom duurt het vaak ook lang voordat nieuwe een behandeling of bepaalde medicatie in de reguliere behandelingen toegepast kan worden.

In wetenschappelijk onderzoek zijn vaak proefpersonen nodig. Dit zijn gezonde mensen of patiënten die vrijwillig meewerken aan een onderzoek naar nieuwe behandelingen of medicijnen.

Deelname aan een wetenschappelijk onderzoek kan gunstig zijn omdat je bijvoorbeeld een nieuwe behandeling krijgt die de klachten kan verminderen of waardoor het mogelijk is om (sneller) beter te worden. Ook voor anderen is deelname waardevol omdat je een bijdrage levert aan onderzoek naar bijvoorbeeld nieuwe behandelingen. Er kunnen ook nadelen zitten aan deelname, zoals risico’s die je loopt omdat het een nieuwe behandeling betreft, eventuele bijwerkingen en de tijd en moeite die je erin stopt.

De Centrale Commissie Mensgebonden Onderzoek (CCMO) zorgt voor de bescherming van proefpersonen die deelnemen aan medisch-wetenschappelijk onderzoek. Op de website van CCMO kun je terecht voor alle belangrijke informatie met betrekking tot het meedoen aan onderzoek.

Aanvullende informatie vind je op de website van Rijksoverheid 

Daarnaast kun je ook je behandelend arts vragen of hij/zij weet welke onderzoeken er op dit moment lopen voor de aandoening die je hebt. De arts kan je meer vertellen over meedoen aan wetenschappelijk onderzoek en welke onderzoeken mogelijk geschikt kunnen.