Poep opslaan in een poepbank, om te gebruiken voor poeptransplantaties bij patiënten met colitis ulcerosa (TURN 2 studie)

De precieze oorzaak van colitis ulcerosa is onduidelijk, maar de gangbare aanname is dat het afweersysteem te heftig reageert op de bacteriën die van nature in de darm voorkomen (het microbioom). Mogelijk lokt een verstoring in de samenstelling van het microbioom deze heftige reactie uit. De huidige behandeling bestaat in principe uit medicijnen. Wanneer medicijnen onvoldoende helpen, moet soms een deel van de dikke darm worden verwijderd met een operatie. 

Onlangs is ontdekt dat patiënten met colitis ulcerosa soms opknappen door poeptransplantatie van een gezonde donor. Dit werkt echter niet bij alle patiënten.  In het AmsterdamUMC wordt in het TURN 2 onderzoek gekeken of de effectiviteit van poeptransplantatie verhoogd kan worden.

Om patiënten die gaan deelnemen aan het TURN 2 onderzoek te kunnen behandelen is donorontlasting nodig. De benodigde ontlasting wordt bewerkt en bevroren opgeslagen in een poepbank.

Geschikte poepdonoren zijn lastig te vinden. Uit eerder onderzoek blijkt dat ongeveer 5 tot 10% van de mensen geschikt zijn als poepdonor. De potentiele donoren moeten aan veel veiligheidseisen voldoen. Zij worden uitgebreid gescreend op potentieel overdraagbare infecties. Naast de veiligheidseisen wordt ook gekeken naar potentiele effectiviteit. Alleen donoren met een verwacht gunstig microbioom profiel mogen deelnemen. De geschikte donoren doen hun behoefte op het Amsterdam UMC waarna de ontlasting direct naar het laboratorium gebracht wordt en wordt verwerkt in een kast géén zuurstof aanwezig is. De onderzoekers verwachten dat deze manier van verwerken van ontlasting kan bijdragen aan de effectiviteit van de therapie. De meeste bacteriën die in de dikke darm leven kunnen namelijk niet uitgroeien in een zuurstofrijke omgeving.

De onderzoekers hopen hiermee bij te dragen aan de ontwikkeling van een natuurlijke behandeling voor patiënten met colitis ulcerosa. Zo kan de ziektelast van deze patiënten sterk verlaagd worden, en de kwaliteit van leven toenemen. 

In de meeste gevallen werven de onderzoekers hun eigen deelnemers. De meeste onderzoeken in onze database lopen al enige tijd of zijn afgerond. De onderzoekers hebben dan al voldoende patiënten gevonden voor het onderzoek. Je kunt je dat niet meer aanmelden. Over het algemeen werven de onderzoekers zelf nu eigen deelnemers. Als het onderzoek net is gestart is ons advies om de website van het ziekenhuis/instelling in de gaten te houden of contact op te nemen met op te nemen met de contactpersoon van het onderzoek. Dit staat op de site van de onderzoeksinstelling.

Wij brengen geen patiënten in contact met de onderzoekers. Het contact dat wij hebben met de onderzoeker is inhoudelijk en verwijzen niet iemand door tenzij de onderzoekers dit hebben aangegeven. Dan is dit aangegeven in de bovenstaande tekst.

Het uitvoeren van wetenschappelijk onderzoek is een ingewikkeld proces dat vaak meerdere jaren duurt. Wetenschappelijk onderzoek moet zorgvuldig uitgevoerd worden om uiteindelijk conclusies te kunnen trekken. Er bestaan veel verschillende type onderzoeken die allemaal weer zijn voor- en nadelen hebben. Uiteindelijk draagt ieder onderzoek bij aan het verhogen van de kennis over een bepaald onderwerp. Je hebt veel onderzoeken nodig om te kunnen zeggen dat iets betrouwbaar is. En het dus wetenschappelijk is bewezen. Daarom duurt het vaak ook lang voordat nieuwe een behandeling of bepaalde medicatie in de reguliere behandelingen toegepast kan worden.

In wetenschappelijk onderzoek zijn vaak proefpersonen nodig. Dit zijn gezonde mensen of patiënten die vrijwillig meewerken aan een onderzoek naar nieuwe behandelingen of medicijnen.

Deelname aan een wetenschappelijk onderzoek kan gunstig zijn omdat je bijvoorbeeld een nieuwe behandeling krijgt die de klachten kan verminderen of waardoor het mogelijk is om (sneller) beter te worden. Ook voor anderen is deelname waardevol omdat je een bijdrage levert aan onderzoek naar bijvoorbeeld nieuwe behandelingen. Er kunnen ook nadelen zitten aan deelname, zoals risico’s die je loopt omdat het een nieuwe behandeling betreft, eventuele bijwerkingen en de tijd en moeite die je erin stopt.

De Centrale Commissie Mensgebonden Onderzoek (CCMO) zorgt voor de bescherming van proefpersonen die deelnemen aan medisch-wetenschappelijk onderzoek. Op de website van CCMO kun je terecht voor alle belangrijke informatie met betrekking tot het meedoen aan onderzoek.

Aanvullende informatie vind je op de website van Rijksoverheid 

Daarnaast kun je ook je behandelend arts vragen of hij/zij weet welke onderzoeken er op dit moment lopen voor de aandoening die je hebt. De arts kan je meer vertellen over meedoen aan wetenschappelijk onderzoek en welke onderzoeken mogelijk geschikt kunnen.