De rol van een inwendige echo bij het vinden van de oorzaak van alvleesklierontsteking

Acute pancreatitis is een ontsteking van de alvleesklier met verschillende oorzaken. De meest voorkomende oorzaak is het hebben van galstenen. Regelmatig blijft de oorzaak echter onbekend (idiopathische pancreatitis). Als de oorzaak niet gevonden wordt, dan kan deze ook niet behandeld worden. Hiermee wordt het risico op een tweede alvleesklierontsteking groter. Dit dient zoveel mogelijk voorkomen te worden, aangezien een alvleesklierontsteking zeer mild maar ook levensbedreigend kan zijn. Bovendien kunnen terugkerende alvleesklierontstekingen leiden tot blijvende schade aan de alvleesklier. Als gevolg van deze blijvende schade staat pijn op de voorgrond, dit kan zeer beperkend zijn. Daarnaast zorgen de heropnames in het ziekenhuis en (levenslange) behandeling van blijvende schade voor hoge maatschappelijke kosten en lage kwaliteit van leven. 

Makkelijke en snelle opsporing van alvleesklierontsteking, en makkelijker vaststellen van de oorzaak. Om zo blijvende schade en heropnames te voorkomen en de kwaliteit van leven te vergroten. 

In deze studie bieden ze 150 mensen met alvleesklierontsteking zonder bekende oorzaak een echo van de buik en een inwendige echo met behulp van een flexibele slang aan. Hiermee hopen ze toch een oorzaak zoals galgruis of kleine galstenen te vinden voor de alvleesklierontsteking en zo terugkerende ontstekingen te voorkomen. Bij een inwendige echo wordt een klein echoapparaat via de mond ingebracht en richting de alvleesklier geleid. Hiermee kan naar de alvleesklier gekeken worden. Wanneer ze bij deze onderzoeken een oorzaak voor de alvleesklierontsteking vinden, dan volgt de daarvoor aangewezen behandeling. Alle deelnemers worden twaalf maanden lang gevolgd om te zien of heropnames voor alvleesklierontsteking of andere complicaties zich voordoen. Naast de echo van de buik en inwendige echo die de deelnemer zal ondergaan, vragen ze hem/haar gedurende twaalf maanden drie vragenlijsten in te vullen over eventuele klachten en kwaliteit van leven na de alvleesklierontsteking. 

Met dit onderzoek hopen ze artsen meer duidelijkheid te geven over de waarde van een inwendige echo bij alvleesklierontsteking zonder bekende oorzaak. Ook hopen ze aan te tonen dat met het vinden van een oorzaak heropnames voor alvleesklierontsteking (met alle gevolgen van dien) voorkomen kunnen worden

In de meeste gevallen werven de onderzoekers hun eigen deelnemers. De meeste onderzoeken in onze database lopen al enige tijd of zijn afgerond. De onderzoekers hebben dan al voldoende patiënten gevonden voor het onderzoek. Je kunt je dat niet meer aanmelden. Over het algemeen werven de onderzoekers zelf nu eigen deelnemers. Als het onderzoek net is gestart is ons advies om de website van het ziekenhuis/instelling in de gaten te houden of contact op te nemen met op te nemen met de contactpersoon van het onderzoek. Dit staat op de site van de onderzoeksinstelling.

Wij brengen geen patiënten in contact met de onderzoekers. Het contact dat wij hebben met de onderzoeker is inhoudelijk en verwijzen niet iemand door tenzij de onderzoekers dit hebben aangegeven. Dan is dit aangegeven in de bovenstaande tekst.

Het uitvoeren van wetenschappelijk onderzoek is een ingewikkeld proces dat vaak meerdere jaren duurt. Wetenschappelijk onderzoek moet zorgvuldig uitgevoerd worden om uiteindelijk conclusies te kunnen trekken. Er bestaan veel verschillende type onderzoeken die allemaal weer zijn voor- en nadelen hebben. Uiteindelijk draagt ieder onderzoek bij aan het verhogen van de kennis over een bepaald onderwerp. Je hebt veel onderzoeken nodig om te kunnen zeggen dat iets betrouwbaar is. En het dus wetenschappelijk is bewezen. Daarom duurt het vaak ook lang voordat nieuwe een behandeling of bepaalde medicatie in de reguliere behandelingen toegepast kan worden.

In wetenschappelijk onderzoek zijn vaak proefpersonen nodig. Dit zijn gezonde mensen of patiënten die vrijwillig meewerken aan een onderzoek naar nieuwe behandelingen of medicijnen.

Deelname aan een wetenschappelijk onderzoek kan gunstig zijn omdat je bijvoorbeeld een nieuwe behandeling krijgt die de klachten kan verminderen of waardoor het mogelijk is om (sneller) beter te worden. Ook voor anderen is deelname waardevol omdat je een bijdrage levert aan onderzoek naar bijvoorbeeld nieuwe behandelingen. Er kunnen ook nadelen zitten aan deelname, zoals risico’s die je loopt omdat het een nieuwe behandeling betreft, eventuele bijwerkingen en de tijd en moeite die je erin stopt.

De Centrale Commissie Mensgebonden Onderzoek (CCMO) zorgt voor de bescherming van proefpersonen die deelnemen aan medisch-wetenschappelijk onderzoek. Op de website van CCMO kun je terecht voor alle belangrijke informatie met betrekking tot het meedoen aan onderzoek.

Aanvullende informatie vind je op de website van Rijksoverheid 

Daarnaast kun je ook je behandelend arts vragen of hij/zij weet welke onderzoeken er op dit moment lopen voor de aandoening die je hebt. De arts kan je meer vertellen over meedoen aan wetenschappelijk onderzoek en welke onderzoeken mogelijk geschikt kunnen.