Aad heeft al 15 jaar spijsverteringsproblemen
Een verhaal over onzekerheid. Niet weten wat je hebt, hoe het gekomen is en waar het naartoe gaat. Wat je wel weet is dat je je al 15 jaar ellendig voelt. Maar klagen? Dat doe je niet.
Het verhaal van Aad is het verhaal van vele duizenden die een onbestemd gevoel in de maag hebben en toch dóór moeten. Iedere dag.
'Zo’n 15 jaar geleden, ik was toen 50, kreeg ik plotseling last van mijn maag. Het was geen pijn, maar wel een vervelend gevoel dat alle energie uit mijn lichaam haalde. Iedere dag opnieuw was het aanwezig. Het ging niet weg, dus ik ben toen naar de huisarts gegaan. Die constateerde dat ik last had van een besmetting met de Helicobacterbacterie. Ik kreeg daar een medicijnkuur voor in combinatie met maagtabletten. Daar ben ik van af, dacht ik, maar vanaf die tijd heb ik op gezette tijden last van mijn maag gehouden.’
Frustrerende onzekerheid
‘Ik kon het twee maanden achter elkaar hebben en dan had ik er weer een halfjaar geen last van. Vervolgens kon ik weer twee maanden tot een halfjaar achter elkaar klachten hebben. Soms werd het zo erg dat ik niet meer kon werken. Ik ben weleens een maand thuisgebleven. Zo erg was het. En je gaat dan ook nadenken of het misschien iets anders is. Door die onzekerheid ga je veel artsen en internisten bezoeken. Ook vroeg ik mijn huisarts keer op keer om onderzoek te laten doen. En iedere keer kwamen ze wel iets tegen. Uiteindelijk kwam het erop neer dat ik gastritis had. Een maagzweer, een ontstoken maagwand, voor mij waren het in ieder geval zaken die verklaarden waarom alle energie uit me stroomde. Het deed geen pijn, het putte me gewoon uit. Ik was blij als ik ’s avonds naar bed kon. Ik sliep goed, maar bij het wakker worden was er altijd weer dat gevoel.
Op die manier heb ik het jaren volgehouden, totdat ik op het spoor kwam van een arts in het Erasmus Medisch Centrum. Die heeft me binnenstebuiten gekeerd en constateerde ”intestinale metaplasie”, een verandering van de bovenste laag van het slijmvlies in de maag. Toen mij uitgelegd werd wat dat betekende, ging er wel een alarmbel bij me af. Zo’n verandering kan resulteren in dysplasie (onrustige cellen), wat het voorstadium van kanker kan zijn. Daar schrok ik natuurlijk erg van.
Dat is inmiddels zes jaar geleden. Ik werd toen permanent opgenomen in een onderzoek waarin gekeken werd of er veranderingen zouden optreden. Uiteindelijk was dat bij mij niet het geval, waardoor de onderzoekers geen reden meer hadden om mij nog verder te volgen. Dat vond ik jammer, want het leek me een veilig gevoel om constant in de gaten gehouden te worden.’
Uitnodiging onderzoek
Tot mijn verrassing kreeg ik enige tijd daarna een uitnodiging voor een onderzoek waarin mensen gevolgd worden bij wie in eerder onderzoek geen verandering van de intestinale metaplasie was gevonden. In dat onderzoek werd naast de verdikking onder in mijn maag, die er al zat, ook een verdikking ontdekt in de kromming van mijn maag. En dat is reden geweest om mij op te nemen in het onderzoek van prof. dr. Kuipers. Ondertussen blijven mijn klachten aanhouden. Sterker nog: ze breiden zich uit naar andere delen van mijn lichaam. Daarvoor heb ik nu ook een afspraak bij een internist. Ik zit nu dus in twee trajecten.
Wat door mijn hoofd blijft spoken, is dat mensen die maagkanker hebben er vaak te laat achter zijn gekomen. Ik doe er dus alles aan om er zo vroeg mogelijk bij te zijn.
Meer lezen?
- alles over Helicobacter pylori
- alles over maagzweren
- alles over maagkanker
- onderzoek: Prof. dr. Ernst Kuipers wil met zijn onderzoek maagkanker in een eerder stadium ontdekken en genezen.
